جدول جو
جدول جو

معنی خوش الحانی - جستجوی لغت در جدول جو

خوش الحانی(خوَشْ / خُشْ اَ)
خوش صدائی. خوش آوازی. (یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا
خوش الحانی
خوش آوازی دارای صوت مطبوع بودن خوش آوازی
تصویری از خوش الحانی
تصویر خوش الحانی
فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از خوش الحان
تصویر خوش الحان
خوش آواز، دارای آواز و صدای خوشایند و دلنشین
خوش خوٰان، خوش لحن، خوش نوا، خوش گو، خوش سرا، عالی آوازه
فرهنگ فارسی عمید
(خوَشْ / خُشْ اَ)
خوش آواز. خوش صوت. خوش نغمه:
صبوحی زناشویی جام و می را
صراحی خطیبی خوش الحان نماید.
خاقانی.
ای دریغا مرغ خوش الحان من
راح روح و روضه و ریحان من.
مولوی.
چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست
روم بگلشن رضوان که مرغ آن چمنم.
حافظ.
گفتم اکنون سخن خوش که بگوید با من
چون شکرلهجۀ خوشخوان خوش الحان میگفت.
حافظ.
- بلبل خوش الحان، بلبل خوش نغمه. هزاردستان خوب آواز: بلبل خوش الحان و دیگر مرغان بر آن بهزار دستان از نشاط نعره زنان. (ترجمه محاسن اصفهان).
رونق عهد شبابست دگر بستان را
میرسد مژدۀ گل بلبل خوش الحان را.
حافظ.
ز بلبلان خوش الحان در این چمن صائب
مرید زمزمۀ حافظ خوش الحان باش.
صائب
لغت نامه دهخدا
(خوَشْ / خُشْ لَ)
خوش آوازی. خوش آهنگی. خوش صدایی
لغت نامه دهخدا
تصویری از خوش الحان
تصویر خوش الحان
خوش آواز آنکه صوت مطبوع و دلپسند دارد خوش آوازی
فرهنگ لغت هوشیار
خوش آواز، خوشخوان، خوش نوا، خوش نغمه، خوش صدا، خوش صورت
متضاد: بدالحان، بدصدا
فرهنگ واژه مترادف متضاد